Ondeugend geweest?
Dat voelt als kind zijn. En dat was het zeker niet. Nog volop in de lockdown met zeer beperkende maatregelen zijn onze 2 kleindochters en later onze 2 kleinzoons bij ons wezen logeren. Dan konden papa en mama eens 2 nachten doorslapen. En even tot zichzelf komen.

Het was genieten
De oudste van tweeënhalf zit zo lekker in haar vel en voelt zich zo thuis bij ons. Want oppassen doen we niet meer nu ze een optimale regelmaat gevonden hebben van 3 dagen gastouder en 4 dagen zelf verzorgen.

Maar dat ze gewend was om bij ons te zijn ervaren we nog elke keer. Ze is vertrouwd met ons en ook met de 3 honden.

De jongste van 9 maanden is druk met tanden krijgen, kruipen en alles via de mond ontdekken. Zij is veel minder vertrouwd bij ons en met de 3 honden. Ze bekijkt ze mat argwaan, het liefst op schoot.

De kleinzoons van 10 en 5 jaar spelen al veel meer zelf en de oudste doet ontzettend graag spelletjes. Ondertussen bouwt de jongste met de knel die ik nog bewaard heb. We zijn heerlijk 2 uur naar de speeltuin geweest.

Het was vermoeiend
Ik moet ook eerlijk bekennen dat het heel vermoeiend was. Mijn man en ik zitten nog volop in het arbeidsproces. En het werken in de zorg als PGB-, ondersteuning, professional organizer, nachtdienst in de palliatieve thuiszorg vraagt ook veel. En dan de eerste nacht al vroeg de kleine bij ons in bed, omdat ze niet rustig kon slapen. Ze kan lekker eten en heeft goed gewicht aan de billen, dus ook best pittig om te tillen. De jongens zijn altijd vroeg wakker en wij zijn een beetje avondmensen.

Dat vraagt veel concentratie.

Ik zou het zo weer doen
Dat staat vast. Het is zo fijn om elkaar te ontmoeten, te beleven, vast te houden en te knuffelen. Het geeft zoveel energie om deze bijzondere tijd door te komen. En er plezier aan te beleven.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *