Ella Breij, liefdevol met Kees, moeder van 4 kinderen, oma van (bijna) 4
kleinkinderen, gek op wandelen met de honden. Professional Organizer bij metElla en begeleiding van PGB-klanten.
Woensdag
Ik kom thuis van mijn PGB klant waar ik een collega heb ingewerkt.
Samen met mijn man drink ik koffie. We kletsen wat over de toestand in
de wereld die nu zo absurd is en over wat we allebei meemaken en wat
er die dag staat te gebeuren. Allebei hebben we nog ons werk. Dus kunnen we tevreden zijn, of toch niet helemaal?
Het is ook een woensdag waarop normaliter mijn man ons
snelwegkleinkind op gaat halen. Onze dochter rijdt van Zeist naar Den
Haag en bij afslag 13 spreken we wekelijks af om onze kleindochter op
te halen en weg te brengen. Dat kan nu niet meer. De kans op besmetting van elkaar is te groot. In mei verwacht onze dochter hun tweede kindje.
We videobellen en sturen foto’s naar elkaar.
Wat ontroert de herinnering aan het beeld van de ogen van mijn man als
onze kleindochter haar armen om zijn nek sloeg en hij vertelde hoe het
voelde als de kleine zo liefdevol tegen hem aankroop.
Liefdevol niet met elkaar en toch diep verbonden. Op de gezinsapp de
Breijenbabbelbox schreef ik:
“Ik wil even zeggen dat ik jullie niet echt mis
Jullie zitten in mijn hart, zo dichtbij, dat ik jullie altijd bij mij voel”
