Door de maatregelen vanwege het Coronavirus zitten we massaal thuis. Hoe combineer je werk, school én het privéleven, dat zich nu allemaal op dezelfde plek afspeelt? Relaxed Opvoeden vroeg verschillende moeders hoe zij deze periode beleven.
Désirée Graste, moeder van twee jonge kinderen (1,5 en 2,5 jaar) en zelfstandig ondernemer
Normaal gezien werkt mijn vriend van maandag tot en met donderdag en dat moet hij nu ook doen”, begint Désirée wanneer we haar vragen naar haar thuissituatie. Hij werkt in de IT-sector en dat kan grotendeels vanuit huis, maar normaal gesproken zit hij meer bij bedrijven te werken. Désirée zelf werkt sowieso veel vanuit hun huis in Rosmalen. Met haar eigen onderneming Mamamentje coacht ze zwangere vrouwen en nieuwe moeders. Onder normale omstandigheden zijn beide kinderen op maandag, dinsdag en donderdag van 9.00 uur tot 13.00 uur op het kinderdagverblijf. Désirée: “Mijn ouders haalden de kinderen op dinsdag op en van dinsdag op woensdag bleven die dan ook bij hun slapen. Maar daar gaan ze nu natuurlijk ook niet heen.” Het is een flinke aanpassing voor Désirée, maar ze vindt een goede balans in het schema van de dagbesteding zoveel mogelijk aanhouden aan de ene kant en niet te strak vasthouden aan een rooster aan de andere kant. Ze legt uit: “Het schema bestaat voornamelijk uit opstaan, eten, even iets leuks doen, zoals dansen, muziek luisteren, of iets knutselen. Om half tien krijgen ze een stukje fruit, dan gaan we nog even naar buiten en dan eten we samen het middageten. Daarna is er weer een speelmoment. De jongste wil daarna nog even slapen.” Maar in dat schema is er veel ruimte voor flexibiliteit. “Ik ben zelf voornamelijk van het inspelen op verandering: waar hebben de kinderen behoefte aan? Soms wil de jongste wat eerder slapen en dan schuif ik; ik pas me aan op de behoefte van de kinderen.”
Dat is iets dat ze ook bij haar cliënten aangeeft in haar werk. “Hetgene wat ik vooral over wil brengen bij moeders is een agile mindset: inspelen op verandering. Je hebt bijvoorbeeld een bepaalde volgorde waarin je de ochtend doet en die gaat anders dan je verwacht. Bijvoorbeeld: normaal wordt je oudste het eerste wakker en daarna de jongste en kleed je daarom de oudste het eerst aan. Maar soms wordt de oudste later wakker en dan moet je daarop inspelen en je programma wat aanpassen. Je moet inspelen op kleine veranderingen en op de behoefte van je kind.” Alleen gaat het nu niet om kleine veranderingen, maar om flinke veranderingen, ook bij Désirée zelf thuis. En daarmee valt het kader, de structuur weg. Niet alleen voor de kinderen, maar voor iedereen in huis. “Mijn kinderen gaan niet meer naar het kinderdagverblijf, ze gaan niet meer naar opa en oma – al facetimen we wel veel –, mijn vriend is de hele dag thuis en ik kom veel minder aan mijn eigen onderneming toe.” Dat laatste vond Désirée in het begin lastiger dan nu. “Vorige week moest ik er nog helemaal inkomen. Normaal heb ik echt dagen om aan mijn onderneming te werken, gaat mijn vriend naar zijn eigen werk en zijn de kinderen naar het kinderdagverblijf. Ik moest er eerst echt heel erg aan wennen: kinderen hebben continu je aandacht nodig. Dat is heel begrijpelijk en ook niet erg, maar je moet veel van jezelf inleveren.”
Ze vervolgt: “Gek genoeg heb ik, sinds ik weet dat het thuisblijven vanwege Corona voor maanden is en niet voor weken, rust gekregen. Het heeft voor mij de druk weggenomen. Nu zeg ik tegen mezelf: je kunt niet meer doen dan dat je doet. En ik heb geaccepteerd dat de kinderen gewoon voorgaan. Ik probeer het nieuwe ritme van de dag in te gaan met die insteek. Ik wil voorkomen dat ik in een burn-out terecht ben gekomen als dit allemaal voorbij is. Mijn tip is dan ook: probeer niet alles tegelijkertijd te doen. Werk en doe dingen met volle aandacht in duidelijke blokken. Dat is prettig voor mezelf, maar ook voor andere gezinsleden.”
Belangrijk vindt ze dat haar partner en zij tijd voor elkaar blijven nemen. Voor Désirée en haar vriend betekent dat onder meer samen een film opzetten nadat de kinderen op bed liggen. En ook is ‘me-time’ belangrijk. “Dus bespreek ook gezamenlijk waar je energie van krijgt. Als dat even alleen een rondje lopen is, dan zul je hier afspraken over moeten maken.” Overigens geldt dat niet alleen voor deze tijd stelt ze, maar is dit iets wat je als gezin altijd zou moeten doen.
Désirée heeft voor haar eigen gevoel nu een redelijk stabiel ritme te pakken. “Maar ik kan me voorstellen dat dit voor sommige ouders echt lastig is. Je zult moeten accepteren dat dingen nu niet gaan zoals je normaal gesproken gewend bent. Je moet op de veranderde situatie inspelen en je zult zelf dingen moeten laten.” Toch kunnen we uit de Coronacrisis ook iets positiefs halen, denkt Désirée. “Mensen zullen inzien dat er meer in het leven is dan alleen hun werk en ze zullen meer connectie maken met het hebben van een gezin en kinderen; ze zullen in gaan zien wat belangrijk voor hen is.” In die zin is de situatie vergelijkbaar met die van kersverse ouders, stelt ze. “Als je net nieuwe ouders wordt, heb je opeens ook een andere rol. Je bent eerst partners naast elkaar met werk en met hobby’s. Dan komt er een kind en verandert er van alles. Nu komt er geen kind bij, maar alles verandert wel. Ik denk dat je de heftigheid van een kind krijgen wel enigszins kunt vergelijken met je omgeving die nu zo radicaal verandert.” Ze vervolgt: “Het is compromissen sluiten. Iedereen wil zijn of haar baan behouden en iedere werkgever weet ook wel dat zijn werknemer nu geen 40, 36 of 32 uur in de week gaat halen en accepteren dat je niet zo effectief bent. Zolang we het werk maar wel serieus blijven nemen. En tegelijkertijd werken met twee kleintjes over de vloer is gewoon onmogelijk.” Verder is het vooral belangrijk om dingen duidelijk af te spreken. “Zoals dit gesprek”, verduidelijkt Désirée. “Ik praat nu met jou en ik hoef me daarbij niet druk te maken om mijn kinderen. Mijn vriend zorgt nu voor ze en dat hebben we zo afgesproken: ik bel en alles wat er nu in huis gebeurt, is aan hem. En andersom gebeurt dat natuurlijk ook.”
We maken nu allemaal veel veranderingen door en de huidige situatie dwingt ons volgens Désirée door een transitie. “Als we in de aanloop zitten dat de dingen weer ‘normaal’ gaan zijn, zul je wederom door een transitie gaan.” Ze hoopt dat iedereen tegen die tijd lering trekt uit de tijd die we momenteel met elkaar delen en de goede dingen daaruit vasthoudt.