Interview vragen Relaxed opvoeden

Even voorstellen.

Moeder van twee tienerdochters, getrouwd, 48 jaar oud, en perfectionist in ontwording. Dat ben ik, Esther Leijten-Kupers, in een notendop. Ik woon met mijn gezin op het Brabantse platteland, waar ik graag lange wandelingen maak met onze trouwe viervoeter Sep. En als ik daarbij ook nog wat mooie plaatjes van landschap en natuur kan schieten met mijn fotocamera, dan heb ik een topdag! Helemaal wanneer die topdag wordt afgesloten met een goed glas wijn en rijk gevulde kaasplank bij de open haard.

Interview met Esther Leijten- Kupers

Wat doe jij voor werk?

Van beroep ben ik beëdigd vertaler Engels. Ik doe dat werk – met veel plezier – voor een hbo-instelling vanuit mijn eigen thuiskantoor. Ik mag de hele dag puzzelen met woorden en zinnen: heerlijk! En vooral toen onze dochters klein waren, was het erg fijn dat ik er altijd voor ze kon zijn, zowel tussen de middag als meteen na school.

Daarnaast heb ik een boek geschreven dat in augustus van dit jaar is uitgekomen. ‘Je krijgt er zo veel voor terug’ is de titel van dat boek. Het is een verhalenbundel waarin ik mijn ervaringen als moeder beschrijf, met de nodige humor en zelfspot. Geen adviesboek over opvoeden, maar gewoon een hart onder de riem voor ouders die het soms ook even niet meer weten. Een boek waar veel ouders zich in zullen herkennen, maar vooral ook benadrukt: het is het allemaal waard.

Wat maakt het dat jij dit werk bent gaan doen?

Ik ben altijd dol geweest op taal en lezen. Ik word dolblij van boeken en boekwinkels. Als kind las ik alles wat los en vast zat. Het liefst wilde ik schrijver worden, maar dat leek me altijd een brug te ver. Toen ik een keer voorin een boek zag staan ‘vertaald door…’, bedacht ik me: dat is het! En nu, met het uitkomen van mijn eigen boek, is die jeugddroom ook nog uitgekomen.

Hoe lang doe jij dit werk al? En wat voor werk heb je hier voor
gedaan?

In een grijs verleden heb ik in de hotelwereld gewerkt, maar dat was niets voor mij. Gelukkig kwam ik al snel terecht bij een werkgever die meer bij me paste: een hbo-instelling in het zuiden van het land. Daar werk ik nu ondertussen al zo’n 20 jaar in de functie van vertaler Engels. Een prachtig compliment voor mijn werk was dat ik in 2017 een prijs heb gewonnen: ‘Beste zakelijke vertaling van Nederland’. Ik kreeg de prijs uitgereikt tijdens het Nationale Vertaalcongres en moest me met een megagroot bord, dat dienst deed als symbolische cheque, door de mensenmassa’s in de trein heen zien te wringen op weg naar huis. In het spitsuur. Ik voelde me even lacherig als trots!

Waar in jou vak ligt de uitdaging?
De grootste uitdaging in het vak van vertaler is om vertalingen te produceren die vloeiend, correct en natuurlijk zijn, zodat je tekst niet leest als een vertaling maar als een origineel. Letterlijk vertalen kan daardoor bijna nooit. En dan moet je ook nog rekening houden met zaken zoals het goed overbrengen van de stijl en toon van de tekst, zorgen dat de tekst de doelgroep aanspreekt en het halen van (soms erg strakke) deadlines.

Pas jij je werk ook toe in privé sferen? En wanneer wel/niet?

Ik denk niet dat ik mijn werk direct toepas in privé-sferen, maar ik ben privé wel regelmatig bezig met mijn werk. Alles wat me opvalt op taalgebied, schrijf ik op. Bijvoorbeeld als ik naar televisieprogramma’s op de BBC zit te kijken; daar komen nogal eens wat actuele termen en mooie zinsneden voorbij. Met het leren van een taal ben je nooit klaar; taal is dynamisch.

Het schrijven van mijn boek heeft wel het een en ander veroorzaakt in de privé-sfeer. Kinderen opvoeden is je belangrijkste maar tegelijkertijd moeilijkste taak in het leven. Soms weet je gewoon niet wat je met bepaalde situaties moet en kun je je er behoorlijk door laten raken. Ik ben erachter gekomen dat ik dat soort situaties beter leer te relativeren door erover te schrijven. Zeker omdat ik het achteraf probeer met humor te beschouwen. Als je dat in je achterhoofd houdt – dat je er in de toekomst vaak om kan lachen – kan dat je al enorm helpen in het heden.

Dromen

Een geitenkaas-slash-brocanteboerderij beginnen, dat lijkt me wel wat! Totdat dat zover is, wil ik eerst nog beter worden in vertalen en schrijven.

En ja, ik zou liegen als ik zeg dat het goed genoeg is zo, met mijn boek. Dat die droom bereikt is met het feit dat het boek er ligt – al is het wel onvoorstelbaar bijzonder om je eigen boek in je boekenkast te hebben liggen – en dat er al best wat van zijn verkocht. Nee, natuurlijk wil ik diep in mijn hart dat het een dikke vette bestseller wordt!

Als jij een carriéreswich mag maken, welke zou dat dan worden? En waarom?

Ik zou het echt niet weten; ik hou van mijn baan en het schrijven ernaast. Natuurfotograaf misschien?

Wat is jou ultieme relax-blijf tip?

Ha! En dat vraag je aan mij? “Jemig mam, jij krijgt ook echt overal een rolberoerte van!”, kreeg ik laatst nog door een van onze dochters naar mijn hoofd geslingerd. Maar goed, ik zal een poging wagen om deze vraag te beantwoorden. Het eerste wat in me opkomt, is ‘pick your battles’. Met andere woorden, ga niet in op ieder twistpunt. Het valt soms niet mee om je in te houden, maar iedere keer als het je lukt, voelt het als een soort overwinning en bewaar je de rust in jezelf. En zo wordt het hopelijk steeds een beetje makkelijker.

Ook verwonder ik me over hoeveel ik nog moet herhalen. Ik dacht dat je alleen bij kleine kinderen regels en andere dingen moest herhalen. Niets is minder waar. Iedere avond opnieuw leg ik onze tienerdochters uit dat ze toch echt even hun mobieltje weg moeten leggen om aan hun huiswerk te werken. Iedere dag opnieuw moeten we ze vragen of ze hun fiets in de schuur willen zetten. En of ze daar hun tas af willen halen en die mee naar binnen willen nemen (want daar zit dat huiswerk namelijk in). Dit soort dingen hoort er kennelijk nu eenmaal bij. Als je je daarin probeert te berusten, gaat het ineens een stuk makkelijker. Zelfs als je je tienerzoon of –dochter voor de vijfentachtigste keer in een week moet vragen of hij of zij alsjeblieft zijn of haar vuile sokken in de wasmand wil gooien…

Tot slot: realiseer je dat je niet alleen bent. Vooral de puberfase kan wel eens tot waanzin drijven, maar dat is bij de meeste ouders het geval. Een stukje gedeelde smart, zeg maar. En probeer tijdens de frustrerende momenten ook te blijven letten op de positieve en mooie kanten.

Wat vind jij van onze website?

Mooie en overzichtelijk website met een grote diversiteit aan onderwerpen en artikelen. Het is zo belangrijk om onze ervaringen met het ouderschap te delen. We kunnen elkaar inspireren, steunen en adviseren. En herkenbaarheid is echt heel zinvol. Daar dragen jullie met je website een steentje aan bij. Mooi toch?

Heb jij nog een tip voor onze lezers/lezeressen?

Lees mijn boek, als je de kans krijgt… Ik ben vereerd met iedere lezer!

Esther haar boek ”Je krijgt er zoveel voor terug” is te bestellen via onderstaande links.

https://www.bol.com/nl/p/je-krijgt-er-zo-veel-voor-terug-openhartige-verhalen-van-moeder-over-haar-gezin-met-pubers/9200000097186260/?suggestionType=suggestedsearch&bltgh=u05JrQ-SOulJqjoT1g5ANA.1.2.ProductImage

https://www.boekscout.nl/shop2/boek.php?bid=8953

Interview met Esther Leijten- Kupers

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.