‘Ben ik nou gek?’
‘Ben ik nou gek?’ – 12 dagen na de bevalling zat ik tussen gekken en idioten in een gesticht.
Vaak heb ik me afgevraagd: Wat doe ik hier tussen indianen, gestoorden en nog vreemdere doktoren? Maar ik wist: als ik naar huis ga, dan willen ze dat ik een vreemde baby meeneem. En dat knaagde wel. Niemand wil een schattig baby’tje iets aandoen en logischerwijs wilde ik ook niet dat het kindje in een ziekenhuis verbleef, maar mee naar huis nemen? Dat was nu ook weer teveel gevraagd.
Mijn naam is Saskia Oudshoornen op mijn 21e begon bij mij de ontwikkeling van een fobie. Ik snapte er niets van, maar telkens als ik voor mijn werk als stewardess weg moest, miste ik iets. Ik doorzocht voor iedere vlucht mijn spullen, om tot de conclusie te komen dat ik echt alles bij me had. Het vliegen brak me op. Mijn bioritme kon niet tegen al dat reizen. En na een relatief korte tijd stopte ik ermee, hopende dat het unheimische gevoel in mijn lichaam ook weg zou trekken. Dat was niet zo. Dat werd alleen maar sterker. Ik kreeg paniekaanvallen en durfde het huis niet meer uit, uit angst voor weer een aanval.
Ik ging van psychiater naar psychiater, de een was nog gekker dan de ander en het duurde ettelijke jaren voordat ik een ‘normale’ psychiater had gevonden die me de juiste hulp bood. Ze constateerde dat ik agorafobie had. Ik kan niet goed tegen drastische veranderingen. Na geruime tijd ging het beter en werd ik zwanger. Wat ik even niet doorhad, was dat de komst van een baby een behoorlijke verandering is. De psychiater hield me uit voorzorg al onder controle, maar kreeg me met geen stok van mijn roze wolk.
Tijdens de bevalling ging het al mis. Terwijl de verloskundige en gynaecoloog druk bezig waren om mijn kind te halen, werd ik meegesleurd in een heftige paniekaanval en wilde het liefst onder de armen van gynaecoloog doorkruipen naar huis. Dat ging uiteraard niet. Ik was compleet de weg kwijt en belandde op een speciale moeder-baby unit van het Erasmus psychiatrisch ziekenhuis. . Daar ontmoette ik meer doorgedraaide moeders met een soortgelijk probleem. Ik heb mijn verhaal opgeschreven in een paniekroman ‘Ben ik nou gek?’ omdat ik vind dat er nog steeds te weinig erkenning is voor postnatale depressies.
In mijn boek heb ik een nieuwe hoofdpersoon gecreëerd omdat het te persoonlijk voelde om alleen mijn ervaringen neer te zetten, daarnaast kon ik zo ook gebeurtenissen van andere moeders in het boek verwerken.
Recensies:
NDB Biblion: ‘Het is een indringend verslag . Haar schrijfstijl is luchtig, direct en toegankelijk. Door de humor krijgen de dramatische situaties een lichte toets. Dit alles maakt het debuut van de auteur zeer lezenswaardig.’
Maria Genova (journalist/auteur): ‘Ondanks het trieste onderwerp, vaak gelachen. Wat een eye-opener over de wereld van de psychiatrie.’
Op mijn site is het mogelijk om enkele hoofdstukken te lezen. Het boek is voor € 17,50 verkrijgbaar via de boekhandel, bol.com en als u een gesigneerd exemplaar wilt, kunt u mailen naar:info@saskiaoudshoorn.nl
ISBN nummer: 978-94-6345-252-6
Meer info:
www.saskiaoudshoorn.nl
https://www.facebook.com/schrijft