Hoe word ik…. een succesvolle werkende moeder?

Hoe word ik…. een succesvolle werkende moeder? In mijn vorige blog vertelde ik over de eerste keren die ik meemaakte met mijn verse tweeling meisjes. Vandaag is het een heel andere dag. Een laatste. Een eerste laatste. Namelijk mijn allerlaatste verlofdag. Morgen begin ik weer met werken. Mijn eerste dag als werkende moeder. Maar dat is morgen. Vandaag heb ik een gekke dag. Ik wil zoveel en ook zo weinig. Ik moet nog genieten van het nu. Het ging zo snel.

Er gaat zoveel door me heen dat de dag omvliegt. Terwijl ik het liefst zou willen dat hij nog even kan stilstaan. Het leek wel gisteren dat ze werden geboren. Nu, 4,5 maand verder, gaan ze al naar de grote babyschool (het kinderdagverblijf). Ze hebben drie keer mogen wennen. Dat ging natuurlijk fantastisch. Gelukkig, al had ik niet heel anders verwacht. Het zijn lieve, blije baby’s die niet te moeilijk zijn. Alle leidsters zijn al verliefd op ze. Wat heb ik een geluk.

Gisteren gingen ze wel 6 uur wennen. Ik zou met een vriendin afspreken, nog even lekker met z’n tweeën in de stad. Koffie drinken, wat winkelen ofzo. Fijn om even zonder baby’s te doen. Maar er kwam werk tussen bij haar. Ze moest afzeggen. En ik was alleen. Dat was gek. Ik kwam alleen thuis, en betrapte mezelf erop dat ik steeds een beetje zachtjes deed omdat ik dacht dat de baby’s lagen te slapen. Maar ze waren er helemaal niet. Ik was alleen thuis. Dat is lang geleden… Ik voelde me een beetje verloren.

Vandaag zit ik in een dilemma. Ik wil genieten, nog écht iets voor mezelf doen. Dat roept ook iedereen tegen me deze week. Maar dan wel met de baby’s, want die zijn vandaag gewoon thuis. Echt nog even genieten. Maar wat dan, en hoe? Ik heb ze maar lekker in bad gedaan en ze flink geknuffeld. Sta door dit blog te schrijven even stil bij hoe leuk, mooi, druk, chaotisch soms, grappig, vermoeiend de afgelopen periode was. En nu is het tijd om weer door te gaan. Ik word een werkende moeder.

Ik voel druk. Ik wil een goede moeder zijn. Die zelf voor haar kinderen zorgt. Ze zelf voedt. Ik geef nog borstvoeding. Dit wil ik nog even volhouden, geniet van die voedingsmomentjes. Dat is nu ook ‘hip’ of gewenst, je kindje(s) zo lang mogelijk zelf voeden. Dus dat wordt kolven. Minder sexy. Gaat ook minder goed samen met mijn werk-outfits. Dat wordt nog even puzzelen.

En ik wil óók een werkende moeder zijn. Het liefst met een uitdagende baan, leuke carrière, succesvol. Maar ook echt een goede moeder, die tijd neemt voor haar kinderen, leuk is. Relaxed is, ontspannen en vrolijk en lief voor haar kinderen is. Er ís. Shit, hoe doe je dat? De Orthopedagoog in mij zegt dat ik dat niet allemaal hoef, je hoeft niet perfect te zijn. Gewoon mens zijn is voldoende. Je doet wat je kunt, het best focus je op wat jóú gelukkig maakt. Maar het mens in mij, de moeder in mij, wil wél die perfecte moeder zijn. Die wil wel werken, hier ook het liefst heel goed in zijn, ervan genieten en doorgroeien, maar er óók echt zijn voor haar kinderen. Het liefst 24/7.

Bron; https://www.xcite.com/blog/en/tip-tuesday/do-you-want-to-be-a-super-mom/

In een zoektocht naar inspiratie voor supermoeders en plaatjes van supermoeders, stuit ik op blogs van anderen, met tips om daadwerkelijk een ‘supermom’ te worden. You’ve got to have it all. De lat ligt hoog tegenwoordig. Ik merk dat dit niet is wat ik zocht. Ik wil geen tips om het toch te kunnen, want ik wéét dat het niet mogelijk is om die perfecte supermama te zijn. Tenminste, niet voor lang zonder een burn-out te krijgen.

Ik weet ook dat ik niet gelukkig word als ‘stay at home mom’, maar toch vind ik het ook lastig om vier dagen te gaan werken en de zorg voor mijn kinderen voor een groot deel van de week aan anderen over te laten. Een kinderdagverblijf waar ik overigens veel vertrouwen in heb. Maar toch… De waarheid is dat ik mezelf nu eenmaal niet in tweeën kan delen, om én te werken én voor m’n kids te zorgen. Ik moet hier een nieuw evenwicht in gaan vinden.

Eerlijk gezegd zie ik daarnaast op tegen de aanslag op onze energiebalans thuis. We redden het nu net met zorg, huishouden, slaap en mijn partner zijn werk. Nu ik weer ga werken, komt er meer druk op de avonden en weekenden. Dat wordt weer even opnieuw het wiel uitvinden. Met wat hulp, afhaalmaaltijden, koffie enzo redden we het vast wel… Maar jouw ervaringen en tips lees ik graag hieronder!

Ik realiseer me dat weer gaan werken (wat ik ook zo leuk vind) en voor inkomen zorgen, ook er zíjn is voor je kinderen. Waarschijnlijk word ik er uiteindelijk ook een leukere moeder van. Want hoe belangrijk is het om als mens meerdere rollen te hebben. Iets voor de ander (je man, je kinderen) en iets voor jezelf (werk, hobby’s). Mijn werk is zo ongeveer mijn hobby, dus ga maar na. Met dat ik dit opschrijf, voel ik hoe waar dit is. Ik ben misschien straks een paar dagen fysiek afwezig, maar daarom niet minder moeder. En als er echt wat is, race ik binnen no time naar ze toe.

Roxanne studeerde in 2010 af op orthopedagogiek en heeft ruime werkervaring in de Kinder- & Jeugd GGZ. Vanuit haar praktijk PsychoWijs helpt ze kinderen steviger in hun schoenen te staan, hun angsten te overwinnen en nare ervaringen te verwerken, zodat ze weer écht zichzelf kunnen zijn en onbezorgd kunnen opgroeien.. Haar motto: iedereen verdient het om ongeremd en onbezorgd op te groeien, vrij van angst en onzekerheid!

Voor Relaxedopvoeden.nl blogt Roxanne over haar dilemma’s en blunders als verse tweelingmoeder, en hoe haar eigen zoektocht als ouder haar professionele opvoedvisies en werk als kinderpsycholoog kleur geeft.