De puberteit; ik denk voor veel ouders de meest lastige periode waar ze met hun kind doorheen gaan. Maar ook een heel uitdagende periode. Hoe begeleid je ze het beste door die weg naar volwassenheid? Hoe kun je aan de ene kant loslaten en aan de andere kant wel grenzen blijven stellen? Lastige dilemma’s, daarom zal ik ook af en toe een blog plaatsen over het omgaan met pubers. Want opvoeden houdt zeker niet op bij de puberteit!!
Een tiener heeft het nodig om mee te praten, mee te beslissen. Hij is zich aan het ontwikkelen tot een jong volwassene en is zijn eigen identiteit aan het ontdekken. Geef hem daarom ook die ruimte. Wanneer alles vóór hem wordt beslist en hij geen ruimte krijgt om zelf na te denken en beslissingen te nemen, is het lastig om een eigen mening te ontwikkelen.
Maar pubers hebben wél grenzen nodig. Grenzen bieden namelijk veiligheid en duidelijkheid. Wanneer je een afspraak met ze wilt maken, leg je die niet zomaar op, maar bespreek je ze eerst. Het is belangrijk dat je naar zijn standpunten luistert, ook al ben je het er totaal niet mee eens. Wanneer je zijn standpunten gelijk weerlegt, ben je hem waarschijnlijk kwijt en is het gesprek ten einde. Sta open voor zijn mening en toon begrip. Vervolgens leg je uit hoe jij erover denkt en wat je graag zou willen. Uiteindelijk is het de bedoeling dat jullie tot een compromis komen.
Wanneer je wilt dat je kind om 12 uur thuiskomt na een feestje en je weet dat hij op zijn vroegst 1 uur wil thuiskomen, dan zet je wat lager in. Je zegt bijvoorbeeld dat je wil dat hij om half 12 thuiskomt. Op die manier heb je wat meer ruimte om hem tegemoet te komen, zonder teveel van je eigen doel af te wijken.
Hoe doen jullie dit? Hoe zorg je ervoor dat je contact blijft houden met je kind en hoe komen jullie tot een afspraak waar jullie beide achterstaan?