Het lukt je even niet! Je huilt om alles en ook om niets. Je wilt graag een knuffel en toch ook weer niet. Dikke tranen biggelen over je wangen en je schouders laat je hangen. 

Ik snap het! Het schooljaar is bijna afgelopen. Op school zijn er allerlei activiteiten: sportdag, juffen en meestersverjaardag, kleuterfeest, schoolreisje en vergeet de cito toetsen niet. De sportverenigingen hebben kamp en organiseren nog een avond4daagse. 

Er zijn wat meer feestjes en je gaat wat later naar bed omdat de hele straat nog tot laat buiten blijft spelen: het is nog zo licht! Vanwege de temperatuur val je later in slaap, het is zo warm op je kamer. 

Eigenlijk ben je er wel klaar mee. De koek is op! De structuur die je normaal ervaart, is aan het wegvallen! Dit geeft je onrust, je weet niet meer waar je aan toe bent. Iedere week staan er weer andere bijzondere dingen op het programma. Ja, het zijn gerust leuke dingen hoor! Alleen kost het je nu teveel energie. 

Je vraagt bijna elke dag wanneer we op vakantie gaan. Je hebt er al zoveel zin in! Ik het snap het! Rust, ontspannen, relaxen, samen zijn met elkaar, even niks meer moeten en vooral weer je batterij opladen. 

Ik noem het maar ‘eind schooljaar verdriet’, want het komt elk jaar weer terug. De lontjes zijn wat korter, de vermoeidheid neemt toe, de tranen vloeien meer. Nog een paar weekjes volhouden kanjer. We tellen al met je af; op de kalender staat precies hoe lang het nog duurt voordat de vakantie begint. Een fijn overzicht voor jou merk ik, want je kijkt iedere dag naar de kalender. 

Zullen we in de tussentijd elkaar extra veel knuffelen? Daar heb ik zelf ook behoefte aan! Want bij mij staat mijn agenda ook vol met extra’s, omdat de vakantie bijna nadert. 

Adem in, adem uit….. Nog even….. 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *