Tijdens de opnames van “Dokters versus Internet” hebben Ingrid en Lotta foto’s en een videofilmpje gemaakt met hun telefoon. Ondanks dat ik complimenten krijg van het productieteam, wil ik de foto’s en het filmpje niet zien. Bij DIS is het namelijk zo dat ieder deel, een eigen uiterlijk heeft. De meeste delen hebben een zeer laag zelfbeeld. Spiegels worden daarom ook zoveel mogelijk vermeden. Het beeld dat je in de spiegel ziet, klopt niet met je werkelijkheid.
Na een aantal dagen zijn we toch wel nieuwsgierig naar de foto’s. En inderdaad, het ziet er heel anders uit dan dat we ons hadden voorgesteld. Voor sommige delen in positieve- en voor anderen in negatieve zin. Ingrid en de kinderen zien dit natuurlijk heel anders. Voor hen is het beeld absoluut niet vreemd. Omdat het runnen van een binnen- en een buitenwereld zeker niet meevalt, zijn er meestal drie delen uit de binnenwereld die op de voorgrond treden. De taken zijn als het ware verdeeld over drie personen. Op deze manier wordt ervoor gezorgd dat we in het dagelijks leven goed kunnen functioneren. Bij het zien van het filmpje worden intern de namen genoemd van de drie personen die aanwezig zijn tijdens de opnamen. Herinneringen aan het verloop van de opnames zijn verdwenen. Wat wel meteen opvalt, is het constant bewegen van de ogen. Het ziet er heel vreemd uit en voelt niet “eigen”. Kindsdelen zien de knuffelaap en reageren er vol enthousiasme op. De volgende ochtend vindt Ingrid een briefje op haar laptop met de vraag, wanneer de knuffelaap op tv komt.
Een aantal dagen later hebben we een gesprek met de psycholoog. Ik vertel hem dat ik het bewegen van mijn ogen maar raar vind en dat ik eigenlijk niet eens meer weet, wat ik precies gezegd en gedaan heb tijdens de opnames. Hij legt uit dat het bewegen van de ogen, laat zien dat er wisselingen van persoonlijkheden plaatsvinden. Dit is ook de reden waarom ik me niet meer alles kan herinneren. Ingrid vertelt dat ik heel vaak met mijn ogen beweeg en dat het heel erg opvalt wanneer ik bijvoorbeeld bezig ben op mijn computer of tv kijk. Mijn psycholoog lacht en zegt: “Wat wil je ook, als 22 personen willen meekijken terwijl je maar 1 stel ogen hebt”. Ingrid en ik moeten er ook om lachen. Zo hadden we het nog niet bekeken maar eigenlijk klinkt het heel logisch. Weer iets bijgeleerd…
Na de uitzending op tv werden we overspoeld door heel veel positieve reacties. Ergens voelde het een klein beetje dubbel. Door alle nare dingen die we hebben meegemaakt, hebben we zoveel positieve reacties gekregen. De eerste dagen hebben we ons bewust niet laten zien op Sociale media. We werden overdonderd door zoveel mooie, en positieve reacties. Dit hadden we totaal niet verwacht. We wisten eigenlijk ook niet goed, hoe hiermee om te gaan. Soms voelt het nog onwerkelijk.
Het is fijn om gehoord – en gezien te worden en te mogen zijn, wie we zijn. Het heeft ons nog meer kracht gegeven om hiermee door te gaan. Deze missie is geslaagd!
Mirte&Co.
Zo trots op jullie ???