Interview met Marleen Spijkerman over haar prachtige bedrijf van van-binnen.
Interview met Marleen Spijkerman
Zou jij je voor willen stellen?
Wat leuk om mij te mogen voorstellen. Ik ben Marleen Schoemaker-Spijkerman, voor het gemak, Marleen Schoemaker. Had ik nou maar gewoon één achternaam gekozen 😉 Getrouwd dus vorig jaar augustus. 30 jaar , still in love ook 😉 en net moeder geworden in januari van een prachtige super lieve zoon, Benjamin.
We hebben een hond, Jackie is onze trouwe viervoeter, een chocolade bruine labrador. Een teefje. Een vrolijke noot ook!
Wat doe jij voor werk?
Ik werk momenteel als programmabegeleider voor het COA, waar ik training, begeleiding en coaching geef in voorbereiding op het wonen en werken binnen het AZC, binnen Nederland. Als aandachtsgebied werk ik met ouders en kinderen.
Daarnaast heb ik een eigen bedrijf, Van-Binnen, zie www.van-binnen.com.
Binnen dit bedrijf werk ik met kinderen en ouders. Het doel is om kinderen te kunnen bekrachtigen evenals ouders, door bewustzijn en versterken van eigenwaarde, een positief zelfbeeld, het werken vanuit en met het hart. Zodat de kinderen zich gezien en gehoord voelen in wie zij zijn. Het doel is verder om een stevige basis te blijven bekrachtigen voor het ontwikkelen in de toekomst. Voor het zo al dan niet, nóg gelukkiger en vrij te voelen in emoties uiten, in laten zien waar ze goed in zijn, in laten zien wat ze minder leuk vinden. Dat alles wat ze voelen er mag zijn en weten hoe ze die gevoelens kunnen uiten en verwerken
Wat maakt het dat jij dit werk bent gaan doen?
Ik heb een sterke drive die een dieper gelegen gevoel keer op een keer aanwakkert. Ik wil graag ondersteuning bieden voor het écht begrijpen van kinderen. Dat kinderen zich echt gezien en gehoord voelen en laten zien dat kinderen ons heel veel meegeven. Ik wil ze letterlijk een cadeautje meegeven in de vorm van het voelen van eigenwaarde. Hoeveel moois ze in zich hebben en hoeveel moois ze kunnen bereiken. Dit wil ik ook graag bieden naar de ouders toe, Zeker als de ouders er zelf tijdelijk even niet uitkomen. Dan juist is er hulp.
Deze drive komt voort uit mijn zoektocht naar mijn eigen passies, kwaliteiten en talenten bij mijzelf, vanuit van binnen. Vanuit wat er dus mij zo borrelde maar er niet uit kon. Ik heb zelf op latere leeftijd pas kunnen leren en ontdekken wat emoties zijn, wat ze met je doen.
Hoe er mee om te gaan, durven huilen, boos kunnen worden. Vooral ook pas later geleerd hoe echt te durven blij te zijn, zonder dat er dan iets hoefde te gebeuren waardoor de blijdschap in kon klappen. In feite dus durven leven. Durven genieten. Geleerd waar mijn talenten liggen, mijn kwaliteiten.
Onbedoeld is er voor mijn eigen ontwikkeling en ontplooiing weinig ruimte geweest. Laat ik je meenemen in de metafoor van de koffer. ‘’pack your bag’’ Iedereen neemt bagage mee in dit leven. Vanuit je eigen opgroeien, je omgeving, je studies, je vrienden, familie, basisschool, etc. Gaandeweg verzamel je mooie momenten, leerzame momenten, moeilijke, misschien wel traumatische momenten. Die ‘’bag’’ kan dan heel zwaar gaan worden. Zo zwaar dat je er eigenlijk niet meer mee kan lopen. Je kan dan drie dingen doen. En dat valt of staat voor een groot deel van je eigen persoonlijkheid en karakter, tuurlijk, maar het is ook afhankelijk van hoe je geleerd hebt om te gaan met tegenslagen. Met emoties. Met gevoelens. De drie meest voorkomende reacties heb ik op een rijtje gezet:
- Het zo uit je tas halen, het willen wegmikken en niet meer naar kijken, of terwijl niet aanstellen en door
- Of de spullen uit je tas halen, bekijken wat er weg kan, er afscheid van nemen. …Even overleggen met iemand en voelen wat het met je doet. En acceptatie volgt.
- Of je verdeeld alles net wat anders en je loopt weer verder tot dat het je weer terug fluit, omdat het echt niet meer te tillen is. Je zit vast en je weet niet hoe eruit te komen…
Voor mij is mijn koffer o.a. gevuld met draagkracht, positiviteit, doorzettingsvermogen, enthousiasme, humor. Maar ook met rouw, verlies, intense spanningen en intens verdriet. Met een burn-out. Met overtuigingen van ‘’er niet mogen zijn’’, ‘’kwetsbaarheid is dom’’, ‘’bestaansrecht moet je verdienen’’ ‘’ik doe er niet toe’’ ik had er niet mogen zijn’’ als ik maar niks zeg dan komt het goed’’ als ik het gezellig maak, dan komt alles goed’’
Binnen ons gezin heb ik mijn zus verloren, zij was vijf en ik twee. Mijn ouders hebben dus een dochter verloren. Intense klap binnen een gezin. Door die intense pijn en het er niet over kunnen praten ontstonden langzaam aan steeds meer brokkelstukken. Van iets wat eerst nog een vrij stevige basis had, was die basis nu steeds meer aan het afbrokkelen. Mijn ouders zijn gescheiden, ik heb mijn broertje tijden niet gezien, er was weinig tot geen ruimte voor vrij kunnen ontplooien. Geen ruimte om veilig te exploreren met gevoelens, ik kwam onbedoeld in een zorgende rol, een over verantwoordelijke rol. Er was geen tijd en plek voor emoties. Ik kreeg het gevoel dat ik er eigenlijk ook niet mocht zijn, omdat mijn zus er ook niet meer was. Ik had het gevoel dat ik in de weg zat. Zo heeft het voor mij gevoeld. Zo voelt het nu, naar jaren lang toch best hard werken om mijzelf terug te vinden, gelukkig niet meer. Ik heb veel mogen leren van coaches, trainers, experts op het gebied van gedrag en persoonlijke ontwikkeling. Ik ben mijzelf gaan ontwikkelen in gedrags- en ontwikkelingspsychologie en hoe je dit kan versterken bij kinderen, maar ook hoe je dit versterkt binnen familie systemen. Hierin blijf ik mij ontwikkelen.
Uiteindelijk kon ik wel mijn emoties uiten, maar pas meer in de puber leeftijd en dan alleen op mijn kamer. Waar niemand het zag. Er was geen ruimte om getroost te worden. Ik ging voornamelijk alleen maar entertainen en zorgen. Ik wist niet meer wat mijn eigen gevoelens inhielden of wilden vertellen, evenals de emoties. Met als gevolg dat ik mij snel gefrustreerd en boos voelde. Maar eigenlijk zat daar juist diep verdriet onder.
Ik gun het ieder kind en de ouders/opvoeders om de mogelijkheden te blijven zien hoe om te gaan met alle spullen in de koffer. Die mogelijkheden zijn er echt. Ook al voelt het soms uitzichtloos. Dit oprecht kunnen kijken vanuit je hart en naar het hart van de ander geeft zo’n intense verbinding, je hoort of ziet de ander voor wie hij of zij is. Er ontstaat een stevige basis waarin je kan aangeven wat je voelt en hoe je je voelt, en vooral hoe daar mee om te gaan. Dit klinkt allemaal heel mooi en dat is het ook. Ik hoor je denken, HOE DAN?
Dit doe ik door te werken met het ontdekken van het lichaamsbewustzijn, daarnaast ook door je bewustzijn te (her) ontdekken, d.m.v. kennis delen, sport en spel, mindfullness, yoga en dans. Dit alles maakt dat je de inhoud van je koffer op een creatieve en luchtige wijze kan bekijken. Je geeft jezelf en de ander aandacht en verbinding, het zijn twee woorden, maar van zo’n grote waarde. Je verbind je met de eerste levensbehoeftes die iedereen nodig heeft, aandacht en voeding. Je ontvangt wat je geeft en andersom en je vitaliteit groeit, je spanningen verminderen. Spanningen binnen het gezin gaan verminderen.
Hoe lang doe jij dit werk al? En wat voor werk heb je hier voor
gedaan?
Bij het COA werk ik 4 jaar en voor Van-Binnen nu bijna 2 jaar. Hiervoor was ik bedrijfsleider en visagiste van een DA drogisterij. Daar heb ik 10 jaar gewerkt. Totaal wat anders maar daarin was ook het bedienen van de klant, de klant voorzien van goed advies en de creatieve kant van de visagie ook iets wat ik graag deed. Ik wilde graag dat de klant tevreden de deur uitging. Keer op keer. Er echt tijd was voor de klant. Ik kijk daar ook op terug als een mooie periode.
Waar in jou vak ligt de uitdaging?
Het mogen laten groeien en ontplooien van het kind in zijn of haar eigenwaarde. Het laten ervaren en laten ontdekken van de kwaliteiten en talenten die hij/zij in zich heeft.. Dat kinderen zichzelf helemaal mogen omarmen en stevig kunnen staan in deze toch wel hectische wereld. Hetzelfde geef ik graag aan de ouders mee. Het laten inzien hoeveel moois je als persoon en als ouder/opvoeder in je draagt en hoeveel jezelf met een paar handige tools kan bereiken. En die tools bezitten ouders al. Het enige is dat je ze soms niet kan zien. Omdat er teveel spanning heerst, teveel druk, te weinig tijd. Om daarin te helpen juist wel weer ruimte te creëren is voor mij een hele mooie uitdaging.
6) Pas jij je werk ook toe in privé sferen? En wanneer wel/niet?
Wie ik ben is verweven in mijn werk en andersom. Dus automatisch gaat daar ook een stukje mee in mijn privé leven. Dit gaat in een bepaalde flow. Ik vind het bijvoorbeeld belangrijk om stil te staan hoe we met elkaar omgaan, hoe we tijd en aandacht aan elkaar geven. We besteden zeker aandacht aan het communiceren met elkaar, het luisteren naar elkaar. We proberen bijvoorbeeld thuis elke avond of morgen stil te staan bij waar we dankbaar voor zijn. Een krachtige tool om je te laten beseffen wat er allemaal is, wat er allemaal goed gaat. Soms pakken we een ander thema ‘’de drie leukste dingen van de dag’’ mooiste, bijzonderste etc. Als ik net weer een nieuwe scholing of ontwikkeling heb gedaan wil ik onderwerpen daaruit nog weleens toepassen, dat ben ik zo enthousiast, dan wil ik daarover vertellen. Dan ga ik die kennis delen, soms weleens tot irritatie van mijn partner. Maar achteraf lachen we er weer om. Of soms merk ik ook dat anderen het bij dingen stil staan, of het woord verbinding, positieve communicatie ‘’geneuzel’’ noemen. Of bijvoorbeeld een hekel hebben aan intervisie, ik vind het heel interessant waarom die ander daar een hekel aan heeft. Ik ben van mening dat je juist door soms bepaalde ‘’triccer vragen’’ weer scherp krijgt wat je wil, waar je staat en waar je heen wilt. Als jij weet vanuit welke overtuigingen jij handelt of communiceert valt daar altijd (nog) meer winst uit te behalen.
7) Heb jij alles al bereikt wat je wil of zijn er nog dromen?
Ik heb altijd dromen, als ik al één tip mag geven, blijf altijd dromen en kies daar af en toe één uit die je echt wil laten uitkomen. Mijn droom is Van-Binnen uit te breiden en er veel meer mensen mee te mogen bereiken. Bedrijven mee te bereiken. Om lezingen te mogen geven is een volgende droom, om op scholen aan het werk te mogen en daarin IBérs en docenten te mogen ondersteunen is één van mijn dromen die ik nu samen met Van-Binnen uitbreiden aan het uit laten komen ben. Een relaxplek openen en daar de gastvrouw mogen zijn en dan de lekkerste gezonde lunch reserveren. Een plek waar je echt even tijd hebt voor jezelf. Waar mijn man ondersteunt met creatieve activiteiten en ik lekkers voorschotel 😉 Een droom is een methode ontwikkelen voor het nóg beter begrijpen van kinderen, een methode om inzichten vanuit je hart in te zetten. Ik kan nog wel even doorgaan. Dit inspireert mij telkens, dit is een bruisende oneindige energie waarmee ik hoop heel wat moois aan de wereld aan te mogen bieden.
‘’Never stop dreaming, it leads the way’’ –Marleen-
Als jij een carrière switch mag maken, welke zou dat dan worden?
En waarom?Ik ben op dit moment bezig met bovenstaande droom uit te werken en ik wens dat dit mijn carrière switch mag worden, ik hoop dat alle facetten uit mijn zojuist beschreven dromen terug mogen komen. En eigenlijk wel in het meervoud van wat ik vertel. -Denk groots- -Maak kleine stappen –
’’If you can’t fly, then run.
If you can’t run, then walk.
If you can’t walk, then crawl.
but by all means, keep moving…’’
– Martin Luhter king. Jr.-
Wat is jou ultieme relax-blijf tip?
Opstaan met aandacht. Gedurende de dag jezelf ook vaker pauzes gunnen.
In de ochtend een meditatie moment wat in jou dagritme past. Als het lukt bijvoorbeeld de wekker 15 minuten eerder zetten en je echt bewust uitrekken, een korte work-out doen van 5-10 min en dan een meditatie. Of andersom. Welke vorm je ook kiest, probeer bewust op te staan zonder eerst op je telefoon te kijken. Gun jezelf meer van deze pauzes gedurende de dag door. Ook op je werk. Rondje om het gebouw heen lopen. Even de gang op en neer lopen. Even naar buiten. Al zijn het 5 minuten daarna ben je weer effectiever. Plan elke week bewust een moment die echt even helemaal voor jezelf is, een boek lezen, wandelen, sporten, yoga les. Of gewoon even helemaal niks doen maar je creatieve brein de ruimte geven door simpelweg te dagdromen. Daardoor komen creaties en ideeën weer opgang, schrijf ze op en kijk met welke je aan de slag wil. Zelfzorg is nummer 1. Gun jezelf deze flow.
Wat vind jij van onze website?
Inspirerend en super om te zien dat er overal dus mensen zijn die open en eerlijk durven delen en schrijven. Een kopje relaxed is ook een erg leuk thema. Ik hoop dat jullie heel veel mensen bereiken met dit mooie werk.
Heb jij nog een tip voor onze lezers/lezeressen?
‘’Pack your bag’’ Vraag een paar goeie vrienden of familie wat hij/zij vindt wat er aan kwaliteiten/talenten in jouw ‘’bag’’ zit. Bijzonder om eens te vragen hoe anderen mensen jou zien, klopt dit? Of schrik je misschien? Het is beide positief. Antwoord 2 voelt misschien eerst niet zo, maar dan laat je misschien nog niet écht zien wat je wilt laten zien. En dit kan je dan zien als een kans, een cadeautje. Omdat je nu weet dat datgene wat je wellicht wil laten zien, nog kan verbeteren, naar voren mag laten komen. Als je het lastig vindt om het zo direct te vragen kan je ook het internet inschakelen, je print een aantal woorden en vraagt de ander daar uit te kiezen. Google maar eens eigenschappen of kwaliteiten en je komt er meer dan genoeg tegen (of het kwaliteitenspel) en dan laat je de ander daar een paar van kiezen. En wissel dan de rol eventueel om, want de ander vindt het vaak stiekem ook wel leuk om dit over zichzelf te horen. Weet je nog? Iedereen heeft als eerste levensbehoefte voeding en aandacht. Aandacht is voeding. ‘’Pack your bag’’ en maak de meeste gave en mooie reis met vallen en opstaan. Keep moving en blijf je dromen volgen.
Liefs Marleen
Wil je meer weten over mij en wat ik doe neem dan een kijkje op https://www.van-binnen.com/