Hoe vaak hoor je niet de uitspraak van ouders: ‘Ik voel me soms net een politieagent! Ik moet de hele dag ‘nee’ zeggen!’ Je herkent het vast wel. Van die dagen dat je ze blijft corrigeren en maar niet uit dit negatieve cirkeltje lijkt te komen. Hoe kun je dat voorkomen? Een eerste stap naar minder corrigeren is minder regels stellen.
Echt, bedenk gewoon eens waar jij je kind de hele dag voor moet corrigeren. Is het omdat hij keer op keer dezelfde fout begaat of moet je hem steeds weer op iets anders terechtwijzen? Kan het zijn dat je je kind corrigeert voor iets waarvan je de reden eigenlijk niet goed kan motiveren? Denk hier eens goed over na. Waarom mag hij dat niet? Heb je hier echt een goede reden voor of is het een ‘regel om de regel’?
Soms is het nodig je regels eens te herzien. Ze moeten ook meegroeien met je kind; een andere leeftijd vraagt soms andere regels. Daarnaast hebben kinderen de ruimte nodig om hun grenzen te ontdekken en ook om wat aan te modderen. Wanneer je ze overal voor behoedt, leren ze niet uit eigen ervaring en zal de spanning vaak blijven bestaan om te zien wat er gebeurt wanneer ze het wél doen.
Uiteraard moet je ze behoeden voor direct gevaar. Daarom is dit een goede vraag om jezelf te stellen bij het nagaan van je regels: is er kans op gevaar? Zo niet: wat wil ik mijn kind met deze regel leren? Draagt de regel hier daadwerkelijk aan bij? Past de regel bij zijn leeftijd?
Voorbeeld: ik wil niet dat mijn dreumes met zijn handen eet. Waarom niet? Omdat alles vies wordt? Of omdat je wil dat je kind met bestek leert eten? Is het zo erg dat je kind er een bende van maakt of kun je het naderhand zo weer schoon maken? En moet je kind nu al met bestek kúnnen eten of mag hij het rustig leren?
Kijk dus gewoon eens kritisch naar je regels en alles waar jij je kind af en toe op wijst. Het zou toch heerlijk zijn als je minder vaak ‘nee’ hoeft te zeggen?! Natuurlijk is dit niet de enige manier, maar het is een eerste stap. Het geeft meer lucht.
Hoe zit het met jullie regels? Sta jij volledig achter alle regels of zijn er regels waarvoor je geen goede motivatie kunt geven?
Dit is een vraag die ik de afgelopen weken door mijn hoofd spookte.
Ik roep nu vaker en sneller nee dan toen ik alleen mijn dochter had. Ik heb nu minder geduld denk ik met twee rond rennende kiddo’s. Dit is zeker een aandachtspunt voor mij waar ik aan moet werken.
Kan me voorstellen dat je minder geduld hebt met twee kids. Maar kan me ook voorstellen dat je dan juist sneller dingen door de vingers ziet. Bij mijn tweede moet ik sowieso vaker corrigeren, omdat die meer uitspookt dan de eerste toen die zo oud was ;-).
Ik ben zelf geen mama maar hanteer zeker wel regels op mijn werk. Hoe ik dit met eigen kinderen zou doen durf ik niet te zeggen: dat is toch anders.
Je moet ook zeker wel regels hanteren, die zijn heel belangrijk omdat ze duidelijkheid en veiligheid bieden. Maar het is altijd goed om te bedenken waarom je een regel hanteert en zo te kijken of je er echt achterstaat en hoeveel zin het heeft. ‘Choose your battles’!